Het is bijna niet te geloven dat het alweer 4 weken geleden is dat ik mijn nieuwe kruisband kreeg. Op de eerste anderhalve week na zijn die vier weken werkelijk voorbij gevlogen. Dit betekent ook dat de eerste maand van mijn revalidatie er al bijna op zit. Nog een stuk of 8 (tot 11) te gaan tot ik hopelijk weer wedstrijdfit ben. Al realiseer ik mij meer en meer dat ik me niet zo moet vastpinnen op het aantal maanden, maar op kwalitatief goed revalideren en het voldoen aan alle criteria om terug te keren op het voetbalveld. Ik visualiseer nu al vaak de dag dat ik voor het eerst weer minuten mag maken. Dat zorgt voor een flinke motivatieboost.
Oefenen, oefenen, oefenen...
Een boost aan motivatie om thuis mijn oefeningen te doen. Zeven dagen per week, meerdere malen per dag. Niet altijd met evenveel plezier, maar wel steady en gedisciplineerd, omdat ik weet dat het me vooruit zal helpen. Het begint direct na het opstaan al. Als ik m'n bed uit ben gerold en mijzelf heb opgefrist, stap ik de hometrainer op om mijn knie, die 's nachts nog altijd hartstikke stijf wordt en voor het nodige slaapgebrek zorgt (馃槚), los te maken. De eerste paar omwentelingen gaan met de nodige moeite, maar eenmaal op gang gaan de trappers goed rond, op +-65 RPM. Dat doe ik overigens 3 tot 5 keer per dag een minuut of 8.
Daarna ga ik aan de slag met het strekken van mijn knie. Waar ik het gevoel heb dat dit direct na de operatie als vanzelf ging en bovendien een stuk makkelijker dan v贸贸r de operatie, heb ik daar nu meer moeite mee. Super irritant, want die beperkte strekking heeft bepaald geen positieve invloed op mijn looppatroon.
Meestal laat ik mijn been 'uithangen', als ik mijn voet op de tafel 贸f op een kussen leg, zonder iets onder mijn knie. Het kost wat tijd, maar uiteindelijk komt de strekking er wel in, al is dat nog niet echt in ontspannen toestand. Verder doe ik heel slides (waarvan 3x per week met BFR-band), single leg raises, span ik m'n quadriceps aan, rek ik mijn kuit en hamstrings, werk ik aan mijn buiging en doe ik, zittend op onze bar, leg extensions gefocust op mijn quadriceps. Bij de leg extensions krijg ik mijn knie nog niet volledig gestrekt en mis ik net de laatste paar graden. Volgens Eric valt dit te wijten aan de nog wat verzwakte vastus medialis, de spier in het bovenbeen die als functie het strekken van de knie heeft. Wordt aan gewerkt... Als dat beter gaat, mag ik ook m'n leg extensions met BFR-band gaan doen.
 |
| 3 weken post OK: heel slides / BFR 150 mmHg |
Daarnaast ga ik 3x per dag buiten een stuk wandelen, maximaal een minuut of 10, een klein blokje om, nog altijd met twee krukken. Eigenlijk ben ik de hele dag door wel bezig met die knie en probeer ik regelmatig in beweging te blijven om te voorkomen dat het weer stijf wordt. Want eenmaal in rust, ben ik binnen no time weer terug bij af en is m'n strekking verdwenen. Kan ik weer opnieuw beginnen. Zucht.
Balans is 'key'
Het gevoel van 'willen blijven bewegen om te voorkomen dat...' is sterk aanwezig. Het gevaar van 'te veel' doen ligt bij mij altijd op de loer. Ofja, op de loer, ik hoef maar om de hoek te kijken en daar ligt het. Het is echt als balanceren op een dun koord. Hoewel m'n hoofd onstuimig wordt als ik op de bank lig, moet ik er af en toe toch 茅cht aan toegeven en mezelf toestaan om m'n rust te nemen. Het scheelt dat het EK in volle gang is en er nogal wat te kijken valt. Daar ga ik graag eens goed voor zitten en ik heb geluk dat er een aantal mooie wedstrijden tussen zitten. Hopelijk kunnen we vanavond weer juichen voor Oranje.
Een keer of 5 per dag doe ik m'n oefeningen en tussendoor herhaal ik ook vaak ieder uur de simpele oefeningen zoals m'n quad contracties. Dat gaat prima liggend op de bank. Iedere keer nadat ik m'n oefeningen heb gedaan gaat er een coldpack op. Koelen doet goed en haalt de warmte eruit.
Er zijn soms dagen bij dat ik denk wel meer aan te kunnen of denk dat het nu wel klaar is geweest: hey, voelt goed, ik loop nog een extra rondje buiten, laten we lekker gaan overdrijven. Maar geheid dat ik het dan gewoon terug krijg. Recht in m'n face. Ik betaal de prijs met een dikke, warme knie die ik dan helem谩谩l niet meer gestrekt krijg en waarbij de buiging dan zelfs weer even op 90潞 blijft hangen. Balans is key. Ik blijf leren.
Alles willen weten
V贸贸r de operatie was ik ervan overtuigd dat ik Netflix uit zou gaan spelen en enkele boeken zou gaan verslinden. De balans? In de afgelopen 4 weken heb ik 1 documentaire gekeken en 0 boeken uit gelezen. Verder heb ik 387 levels van m'n lievelingspuzzelspelletje op m'n telefoon gespeeld en speel ik af en toe een potje FIFA. Waar ik w茅l veel tijd aan heb besteed is het verder verdiepen in de kruisband. Dat doe ik overigens al sinds 'het' gebeurde in februari, toen ik in mijn achterhoofd wel wist dat er iets goed mis was, nog v贸贸rdat ik 眉berhaupt bij TopSupport was geweest. Ik heb h茅茅l veel informatie op diverse websites gelezen en talloze wetenschappelijke publicaties doorgespit over uiteenlopende onderwerpen. Over prehab, soorten grafts met hun voor- en nadelen, de Lemaire, revalidatie, testen, criteria voor return to sports, het ontwikkelen van een cyclops, artrofibrose, kansen op reruptuur en ga zo maar door. S煤per interessant vind ik deze materie en alle informatie die ik tot me kan nemen slurp ik op. Ik wil er echt 谩lles over weten.
Vorderingen bij de fysio
Momenteel ben ik twee keer per week bij Eric te vinden. Vorige week, na het weekend dat ik er een paar keer kort op uit was geweest, is hij bijna een kwartier bezig geweest om de knie wat soepel te krijgen. Daarna voelt het echt z贸veel beter. Het is alleen jammer dat het resultaat van korte duur is, want eenmaal thuis vervalt mijn knie weer snel in stijfheid. Enfin, het zal vast snel wat soepeler gaan worden, hoop ik.
Onlangs mocht ik voor het eerst minisquats doen. Terwijl ik mij vasthield aan het squatrek mocht ik een graad of 30 buigen door de knie毛n. Mijn god zeg, ik moet echt weer van voren af aan beginnen. Na een aantal herhalingen schoot het in m'n hamstring. Ik moest lachen, maar het voelde even niet zo ok茅 en het leek alsof ik iets verrekte. Van zo'n kleine beweging, tsjonge jonge, dit slaat nergens op. Tot zover de minisquats.馃槀
Vorige week werkten we ook weer verder aan de strekking. Zittend in een stoel, met mijn hak steunend op een stoel die tegenover mij stond mocht ik m'n knieholte wat naar beneden duwen en mijn beenspieren aanspannen. Dat voelt goed als Eric mijn knie gemobiliseerd heeft. E茅n keer spande ik zo stevig aan dat ik een hevige pijnscheut kreeg in mijn knieholte met bijbehorende kreet. Au, kut! Als ik eraan terugdenk moet ik er nog om lachen. Echt voor schut.
We werken ook samen aan mijn looppatroon. In de trainingszaal hebben we eerst 茅茅n kruk aan de kant gelegd en afgelopen vrijdag heb ik zelfs voor het eerst een klein stukje zonder krukken gelopen. Dat voelde onwennig en ik merkte dat ik voorzichtig was (d没h!), maar ook d铆t lukte weer. Boven verwachting goed zelfs. Ik moet nog proberen om wat ontspanning in mijn looppatroon te krijgen, het is nog wat geforceerd. We spraken af dat ik binnenshuis kleine stukken (bijv. van de bank naar de keuken) zonder krukken mag lopen als mijn knie goed los is en ik een goed gevoel van controle over mijn knie heb. In de afgelopen dagen heb ik ermee geoefend. Ik merk dat ik m'n knie thuis nog niet zo goed vertrouw, waarschijnlijk omdat ik 'm niet zo gemobiliseerd krijg als Eric dat wel kan. Met als gevolg dat ik niet goed loop (met licht gebogen knie, want strekking ontbreekt) en ik er, toen ik ontspannen probeerde te lopen, een paar keer doorheen ben geknakt in overstrekking. Autsj, dat is nu ook weer niet de bedoeling. Ik heb dus braaf weer een kruk erbij gepakt, met name in de ochtend en tegen het einde van de dag.
Een rustige zomer
"Eric, over een maand heb ik vakantie en ik wil eigenlijk wel wat leuks gaan ondernemen. Normaal doen we actieve uitjes. Klimparken, trampolineparken, indoor skydiven, dat soort dingen. I know, gaat 'm dit jaar niet worden, maar kan ik wel al naar een pretpark?", vroeg ik hoopvol. Het blijkt nog niet zo'n goed idee te zijn. Het k谩n wel, maar wij lopen meestal een kilometer of 12 op zo'n dag en dat gaat m'n knie op die termijn, zo'n 8 weken post-OK, 茅cht niet chill vinden. In de zin van: Daar komt zeker reactie op. Laat ook maar zitten, we doen het goed of we doen het niet. Mocht er iemand zijn die tips heeft voor een bijzondere plek om te overnachten of leuke (niet al te actieve) uitjes in Nederland met kind (7 jaar), stuur me even een berichtje. Musea 谩 la NEMO, Aviodrome, Spoorwegmuseum vinden we ook leuk. Als het maar interactief is.
Stap voor stap vooruit
Anyway, ik zit nu bijna op 5 maanden na het oplopen van mijn blessure en vandaag is de kruisbandoperatie exact 4 weken geleden. Mijn routine en de bezoeken aan Eric helpen me om stap voor stap vooruitgang te boeken. Het is niet altijd gemakkelijk, maar ik zie vooruitgang en dat houdt me gemotiveerd. Ik hoop dat de komende weken soepeler verlopen, de actieve strekking erin komt en ik steeds meer vertrouwen krijg in mijn knie, zodat ik steeds meer terugkeer naar een normaal niveau van functioneren (inclusief slaap). Ook al zal deze zomer een stuk rustiger zijn dan normaal, ik ben positief gestemd en probeer te genieten van iedere kleine 'overwinning'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten